هوش مصنوعی: از محلی که به دور از خشکی‌ها و سختی‌های زندگی می‌گذرد، با حال خوب و شاداب به اینجا می‌آیم، و از مشکلات و دغدغه‌های وجودی بی‌خبر و ایمن هستم.

هوش مصنوعی: هر کسی که به ما بپیوندد و در عمق وجود ما غوطه‌ور شود، می‌تواند ما را با تمام وجود و واقعیت‌مان ببیند.

هوش مصنوعی: کسی که از عیب‌ها و نام‌های ناپسند خود دوری کند، به خوبی‌ها و شهرت خوب دست می‌یابد.

هوش مصنوعی: وقتی که دست من به دست آن کسی که دوستش دارم رسید، احساس کردم که چه دستانی می‌تواند از آن دست، محبوبتر باشد.

هوش مصنوعی: پرندهٔ وجود من به خاطر دانه‌ای که در دام موهای او گیر کرده، گرفتار شده است.

هوش مصنوعی: ما با سر زلف او عهدی بسته‌ایم و هرچند که او آن عهد را شکسته باشد، هنوز بر پایبندی خود ایستاده‌ایم.

هوش مصنوعی: هر کسی که لحظه‌ای با سرور من نشیند و از سرچشمه هستی برخیزد، به فضیلت‌های او پی می‌برد و از نور وجودش بهره‌مند می‌شود.