غزل شمارهٔ ۲۰۳
خوش آب حیاتیست که گویند شرابست
خوش عاشق رندی که چو ما مست و خرابست
جامی که ز آبست پر آبست کدامست
در مجلس ما جو که چنین جام حبابست
در گلشن اگر بلبل سر مست گل افشاند
ما راز گلستان همه مقصود گلابست
بر راه خطا عقل اگر رفت خطا کرد
تو در پی او گر نروی عین صوابست
هر نقش خیالی که تو را غیر نماید
تعبیر کن آن را که خیال تو به خوابست
مائیم و حریفان همه سرمست شرابت
ما را چه غم ار زاهد مخمور سرابست
موجیست درین دیدهٔ دریا دل سید
پیداست که آبست که بر آب حجابست
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خوش آب حیاتیست که گویند شرابست
خوش عاشق رندی که چو ما مست و خرابست
هوش مصنوعی: آب حیات خوشمزهای وجود دارد که به آن شراب میگویند و عاشق شوریدهای که مثل ما در حال مستی و بیخبری است، واقعا جذاب است.
جامی که ز آبست پر آبست کدامست
در مجلس ما جو که چنین جام حبابست
هوش مصنوعی: جامی که پر از آب است، کدام است؟ در حالی که در مجلس ما، جو موجود است که مانند این جام پر از حباب است.
در گلشن اگر بلبل سر مست گل افشاند
ما راز گلستان همه مقصود گلابست
هوش مصنوعی: اگر بلبل در باغ سرشار از شادابی و لذت، گلها را پراکنده کند، در حقیقت، همهی زیبایی و رازهای گلستان به خاطر وجود گلاب است.
بر راه خطا عقل اگر رفت خطا کرد
تو در پی او گر نروی عین صوابست
هوش مصنوعی: اگر عقل، در مسیری نادرست قدم بگذارد، به اشتباه خواهد رفت. اما اگر تو از او پیروی نکنید و راه درست را انتخاب کنید، در واقع بر حق و حقیقت هستید.
هر نقش خیالی که تو را غیر نماید
تعبیر کن آن را که خیال تو به خوابست
هوش مصنوعی: هر تصویری که تو را از حقیقت دور کند، آن را به معنای واقعیاش تفسیر کن، چرا که خیال تو در خواب است و واقعیت را نمیبیند.
مائیم و حریفان همه سرمست شرابت
ما را چه غم ار زاهد مخمور سرابست
هوش مصنوعی: ما در کنار دوستانی هستیم که همه در مستی شراب غرق شدهاند. چه نگرانیای داریم اگر زاهدی که نگاه به ما میکند، در واقع در دنیا دچار توهم و سراب است؟
موجیست درین دیدهٔ دریا دل سید
پیداست که آبست که بر آب حجابست
هوش مصنوعی: در چشمان این دریا دل، نشانهای از احساسات عمیق وجود دارد که نشان میدهد آنها پر از عشق و شوق هستند، هرچند که این احساسات به نوعی پنهان شدهاند.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۲۰۳ به خوانش سید جابر موسوی صالحی
حاشیه ها
1398/12/06 08:03
منصور
به نظر میاد در بیت دوم (ز آب است "و" پر آب است) صحیحتر باشه
در بیت سوم (ما را ز گلستان) درسته

شاه نعمتالله ولی