گنجور

غزل شمارهٔ ۲۰۱

آفتاب حسن او از مه نقابی بسته است
نور چشم او از آن بر چشم ما بنشسته است
جان ما با عشق از روز ازل پیوسته است
تا ابد جان همچنان با حضرتت پیوسته است
دیگران پابستهٔ دنیی و عقبی مانده اند
ای خوشا وقت کسی کز این و آن وارسته است
عشق سرمست است و رندان تندرست ازذوق او
عقل مخمور است و دور از عاشقان دلخسته است
عقل اگر بینی بگیرش زود نزد ما بیار
زآنکه او از بندگی شاه رندان خسته است
زاهد رعنا اگر اظهار و جدی می کند
از کرم عیبش مکن کز خود به خود وابسته است
نعمة الله خم می مستانه می نوشد به ذوق
ساغر و پیمانهٔ ما را به هم بشکسته است

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

آفتاب حسن او از مه نقابی بسته است
نور چشم او از آن بر چشم ما بنشسته است
هوش مصنوعی: زیبایی او همچون آفتابی است که پشت نقابی پنهان شده، و نور چشمانش بر چشمان ما تابیده و تأثیر گذاشته است.
جان ما با عشق از روز ازل پیوسته است
تا ابد جان همچنان با حضرتت پیوسته است
هوش مصنوعی: زندگی و روح ما از آغاز خلقت به عشق ارتباط داشته و این پیوستگی تا ابد ادامه خواهد داشت.
دیگران پابستهٔ دنیی و عقبی مانده اند
ای خوشا وقت کسی کز این و آن وارسته است
هوش مصنوعی: بعضی از مردم به دنیا و مسائل آن وابسته‌اند و درگیر هستند، اما خوشا به حال کسی که از این دنیا و این دغدغه‌ها آزاد شده و به مرحله‌ای بالاتر رسیده است.
عشق سرمست است و رندان تندرست ازذوق او
عقل مخمور است و دور از عاشقان دلخسته است
هوش مصنوعی: عشق باعث شور و شوقی بی‌حد شده و افراد سرزنده و سالم از این عشق لذت می‌برند. از شدت شوق و خوشحالی، عقل انسان به نوعی مست می‌شود و از دل عاشقان دلسوخته دور می‌گردد.
عقل اگر بینی بگیرش زود نزد ما بیار
زآنکه او از بندگی شاه رندان خسته است
هوش مصنوعی: اگر دیدی که عقل وجود دارد، فوراً آن را بگیر و بیاور، زیرا او از خدمت به شاهان ریاکار خسته شده است.
زاهد رعنا اگر اظهار و جدی می کند
از کرم عیبش مکن کز خود به خود وابسته است
هوش مصنوعی: آن زاهد زیبا اگر در ظاهری جدی و خشک به نظر می‌رسد، به خاطر بزرگواری اوست که نباید به عیب‌هایش توجه کنی، زیرا او خود به خود به چیزی وابسته است.
نعمة الله خم می مستانه می نوشد به ذوق
ساغر و پیمانهٔ ما را به هم بشکسته است
هوش مصنوعی: نعمت خداوند به خوشحالی و لذت از نوشیدن شراب می‌چشد و این در حالیست که شوق لیوان و پیمانهٔ ما را به هم زده است.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۲۰۱ به خوانش سید جابر موسوی صالحی