غزل شمارهٔ ۲
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۲ به خوانش سید جابر موسوی صالحی
حاشیه ها
غلط املایی بیت سوم : میل ساحل ..... درست است
دربیت ششم شاعر اهنگ رو برمعنا ترجیح داده به طوری که دار عشق و دار فنا رو یکی دونسته یعنی عشق رو بیهوده و فنا شدنی تلقی کرده که از نظر من علاوه بر اهنگ بایدمعناروهم مد نظر قرار بدیم!البته شعرهای این شاعر بسیار زیباست!!!!!!!!
به نام بی نام او
این شعر اشاره به حقیقت لا اله الا الله دارد که وقتی است که درک کنیم همه کس و همه چیز خداست و جز خدا نیست .به قول عارف: رسد آدمی به جایی که به جزء خدا نبیند.
در بیت ششم مقصود از دار عشق بر دار شدن به جرم عاشقی و قتیل عشق (شهید نیز به این لفظ خوانده شده) گشتن است و دار فنا کنایه از این دنیاست که هرآنکس که در دنیا در ره معشوق کشته گشته ،راه به ابدیت و بقا برده تفسیر شده و فنای عشق شدن پیش شرط بقا بالله بیان شده وادعای تضاد معنایی و یا فدا کردن معنا برای وزن بی اساس است.
تو در اول سر و جان باختی اندر ره عشق
تا بدانند خلایق که فنا شرط بقاست
فؤاد کرمانی