فکر کنم مصرع اول بیت پنجم باید«آینه پیش چشم می آرم» باشد. اگر لطف کنید تصحیح بفرمایید. قبلا از کار بسیار زیبایتان تشکر می کنم.

بسار ممنونم از اینکه چنین کاری کردین.تنهایی هامو پر میکنم.خدا نگهدار شماوافکارتون باشه.

زنده باد شعرو ادبیات فارسی،تشکر میکنم از متولیان امر

سلام لطف کنیددرصورت امکان آرایه های ادبی به کاررفته درغزلیات را هم مشخص کندد.مثل استعاره،تشبیه ،کنایه و...

درود فراوان
هرچه می خواهید از حضرت شاه بخواهید
اما پیش از خواستن بسیار فکر کنید آنچه می خواهید ، رواست یا نا روا
بسیار کسان از درگاهش خواسته اند و دادنی ها را داده است

خواستنی را تنها باید از خداست. که این سیرت موحدین است و گر خواستنی خودِ خداست که این سیرت اولیاست.

با حرمت / فکر می کنم اینجا خدا قافیه است تا مفهوم . و یک قسم/ سوگندی
(( به خدا قسم ( سوگند ) که راست می گویم ))
روزگار را می بینم / از زبان استفاده می کنم ..

از سر ذوق این سخن گفتم.

در غزل ۱۹ میفرماید:بینوایی ما و ذوق نیستی.

این ذوق همون چیزیه که لازم هست برای عبور از عقل و عالم امکان،و ورود به خرابات و عالم فنا.

در میخانه را گشاد یقین/ساقی عاشقان شود بخدا

حضرت حافظ:

بر در میخانه رفتن کار یکرنگان بود

یکرنگان و غیر خود فروشان تا پشت در میخانه راه میابند،و اینجا نعمت الله یقین رو مفتاح در میدونه،مسلما یقین از راه منطق و استدلال و عقل هیچگاه حاصل نمیشه.

مولانا:هرکه را درجان خدا بنهد محک/هریقین را باز داند او زشک.

واما کی شراب مینوشند؟

مولانا:عاشقان آنگه شراب جان کشند/که به دست خود خوبانشان کشند.

البته شراب از نوع شراب جان