غزل شمارهٔ ۱۹۴
منزل صاحبدلان صُفّهٔ صدق و صفاست
گوشهٔ اهل نظر خلوت خاص خداست
سایهٔ آزادها بر سر کوی مغان
صومعهٔ صوفیان خانقه و جای ماست
در حرم ما در آ محرم مستانه شو
میکدهٔ عاشقان با تو بگویم کجاست
ماه من اندر سما آمده رقصان دگر
جان و دل از بهر او ذره صفت بر هواست
هر دم چشمت از آن دارمش اندر نظر
هر که چو سید ندید دیدهٔ جانش عماست
اطلاعات
وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
منزل صاحبدلان صُفّهٔ صدق و صفاست
گوشهٔ اهل نظر خلوت خاص خداست
هوش مصنوعی: خانهی افرادی که دلهای پاک دارند، جایی است پر از صداقت و پاکی، و این مکان فقط برای کسانی است که درک عمیق دارند و به نوعی خلوتی خاص از خدا آنجا برقرار است.
سایهٔ آزادها بر سر کوی مغان
صومعهٔ صوفیان خانقه و جای ماست
هوش مصنوعی: سایهٔ انسانهای آزاد بر سر محلهای که مغان زندگی میکنند، نشان دهندهٔ وجود صومعهها و مکانهای مذهبی صوفیان است و این مکانها باید به ما تعلق داشته باشد.
در حرم ما در آ محرم مستانه شو
میکدهٔ عاشقان با تو بگویم کجاست
هوش مصنوعی: به حرممان بیا و با شور و حال در این ایام محرم حاضر شو. من به تو میگویم که کجای میخانهٔ عاشقان قرار دارد.
ماه من اندر سما آمده رقصان دگر
جان و دل از بهر او ذره صفت بر هواست
هوش مصنوعی: ماه من به آسمان آمده و در حال رقص است، و جان و دل من به خاطر او مانند ذراتی در هوا پراکنده شدهاند.
هر دم چشمت از آن دارمش اندر نظر
هر که چو سید ندید دیدهٔ جانش عماست
هوش مصنوعی: هر لحظه چشمانت را در نظر دارم، چرا که کسی مانند تو را نخواهید دید و چشمان جانم نابینا است.

شاه نعمتالله ولی