هوش مصنوعی: آبروی ما به اشک‌های چشمان ما بستگی دارد؛ پس آبروی خود را کجا می‌توانید پیدا کنید؟

هوش مصنوعی: دریای عشق ما بی‌پایان است و هیچ‌کس جز کسی که با ما آشناست، نمی‌تواند بفهمد که در این دریا غرق شده‌ایم.

هوش مصنوعی: اگر عاشقی از حال ما بپرسد، بگو که ما دردی نداریم و در مستی رندانه، از دنیا و آخرت آزاد هستیم.

هوش مصنوعی: هر کس که به فقر و بی‌نوایی دچار است، اگر در جستجوی گنج و ثروت پادشاه باشد، در نظر درویشان و فقرا همانند گدایی است که در کنار پادشاه می‌گردد.

هوش مصنوعی: جز عشق او هیچ داستانی اهمیت ندارد و غیر از میل به او، دیگر باده‌ای نیست که ارزش توجه داشته باشد.

هوش مصنوعی: انسان باید با درد و رنج خود رو به رو شود، زیرا بیان و کشیدن دردها می‌تواند باعث تسکین و بهبود آن‌ها گردد.

هوش مصنوعی: خوشا به حال کسی که از درد و رنج دیگران آگاه است و به آن‌ها تسلی می‌دهد، چرا که او نیز خود در آلام مشترک ما شریک است.