هوش مصنوعی: هفت دریا تنها یک قطره از دریا بی‌پایان ماست. این‌گونه دریایی که در اختیار ماست، از خود ما می‌جوشد و این دریا متعلق به ماست.

هوش مصنوعی: ثروت واقعی او در دل ما نهفته است، جایی که عشق او را پیدا کرده‌ایم. اما این دل ما، مانند یک ویرانه می‌ماند که در آن عشق او جای دارد.

هوش مصنوعی: ما قلب‌مان را به محبوبمان سپرده‌ایم و جان‌مان را هم به معشوق می‌دهیم. اگر او ما را بپذیرد، شکرگزاری ما بر روح‌مان جاودان خواهد بود.

هوش مصنوعی: ما در این دوران زیبا و خوش، مجلس شادی برپا کرده‌ایم و با جام‌های پر از شراب در حال سرمستی از این لحظات هستیم.

هوش مصنوعی: به جز تصور چهره او، هیچ تصویری در ذهن نمی‌ماند. هرچه که ما دیده‌ایم و می‌بینیم، آنجا مربوط به آن یار ماست.

هوش مصنوعی: دل ما به زیبایی و زلف او سپرده شده و در حالی که او ما را دلبسته کرده، خود نیز در جستجوی ما و در حیرت است. ما در این عشق و شیفتگی دچار سردرگمی شده‌ایم و او نیز از این وضعیت آشفته است.