گنجور

غزل شمارهٔ ۱۶۱

عشق او آب حیات و آن حیات جان ماست
این چنین سرچشمه ای در جان جاویدان ماست
گنج عشق او که در عالم نمی گنجد همه
از دل ما جو که جایش در دل ویران ماست
جان ما با غیر اگر باری حکایت کرده است
تا قیامت نادم است انصاف او بر جان ماست
نزد ما موج و حباب و قطره و دریا یکیست
گر نظر بر آب داری این همه از کان ماست
هر که بینی دست او را بوسه ده از ما بپرس
زانکه او از روی معنی صورت جانان ماست
در سماع عاشقان آن ماه چرخی می زند
خوش بود دور قمر دریاب کاین دوران ماست
هر که هست از نعمةالله خوش نصیبی یافته
نعمت الله با همه نعمت که دارد آن ماست

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

عشق او آب حیات و آن حیات جان ماست
این چنین سرچشمه ای در جان جاویدان ماست
هوش مصنوعی: عشق او مانند خنکای آب حیات است و این حیات، زندگی ما را شکل می‌دهد. چنین چشمه‌ای در عمق وجود ابدی ما وجود دارد.
گنج عشق او که در عالم نمی گنجد همه
از دل ما جو که جایش در دل ویران ماست
هوش مصنوعی: عشق او به قدری باارزش است که در هیچ کجا نمی‌توان آن را پیدا کرد، اما ما به سادگی آن را در دل ویران خود حس می‌کنیم و می‌دانیم که جایش در دل ماست.
جان ما با غیر اگر باری حکایت کرده است
تا قیامت نادم است انصاف او بر جان ماست
هوش مصنوعی: اگر جان ما به غیر از ما چیزی بگوید، تا روز قیامت پشیمان خواهد بود و انصاف او به جان ما بستگی دارد.
نزد ما موج و حباب و قطره و دریا یکیست
گر نظر بر آب داری این همه از کان ماست
هوش مصنوعی: ما در یک دیدگاه، همه چیز را در ارتباط با یکدیگر می‌بینیم؛ موج، حباب، قطره و دریا همه یکسان‌اند. اگر به عمق وجود نگاه کنی، می‌فهمی که همه اینها از یک جوهر و منبع سرچشمه می‌گیرند.
هر که بینی دست او را بوسه ده از ما بپرس
زانکه او از روی معنی صورت جانان ماست
هوش مصنوعی: هر کسی را که می‌بینی، دستش را ببوس و از ما بپرس که دلیل این کار چیست، زیرا او با معنا و روح زیبای ما ارتباطی عمیق دارد.
در سماع عاشقان آن ماه چرخی می زند
خوش بود دور قمر دریاب کاین دوران ماست
هوش مصنوعی: در مراسم عاشقانه، آن ماه زیبا به آرامی می‌چرخد و این لحظه را غنیمت بدان، زیرا این دوران مربوط به ماست.
هر که هست از نعمةالله خوش نصیبی یافته
نعمت الله با همه نعمت که دارد آن ماست
هوش مصنوعی: هر کسی که از نعمت‌های خداوند بهره‌مند است، در واقع خوشبختی را یافته است. اما آنچه به‌راستی ارزشمند است، نعمت الهی خود خداوند است.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۱۶۱ به خوانش سید جابر موسوی صالحی