هوش مصنوعی: دوستی وجود دارد که یار دوستان است. او چگونه یاری می‌کند؟ به راستی، یاری که می‌توان گفت ما داریم، همدمی است در تنهایی.

هوش مصنوعی: اگر یاری از یاری دیگر به من کمک کند، هرگز از یاری که دارم زحمتی نمی‌کشم.

هوش مصنوعی: تصویر خیال آن معشوق را بر روی چشمانمان می‌کشیم. به چشمان ما نگاه کن و ببین که چگونه این تصویر درخشان و زیبا است.

هوش مصنوعی: ما فقط به عشق و دلبری مشغول هستیم و کار دیگری نداریم. در میخانه با حالتی شاد و سرمست زندگی می‌کنیم و به آوازخوانی مشغولیم.

هوش مصنوعی: در حریم دل من، او نگاهی انداخت و دید که جای خود را دارد. سپس آرام و خوشحال در کناری نشسته است.

هوش مصنوعی: بسیار بگو و می‌نوش، چون زمان را با دل شاد بگذرانی. این شادی و لذت، از نوازش و محبت ساقی به تو می‌رسد.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی تأکید دارد بر اهمیت شناخت و دیدن نعمت‌ها و زیبایی‌های خداوند. اشاره به این دارد که اگر ما به درستی به نعمت‌های الهی بنگریم، خورشید حقیقت بدون هیچ پرده‌ای جلوه‌گر خواهد شد و روشنایی آن به سمت ما خواهد تابید. به عبارتی دیگر، اگر نگرش ما مثبت و معطوف به قدردانی از نعمت‌ها باشد، از روشنایی و آگاهی بیشتری بهره‌مند خواهیم شد.