هوش مصنوعی: به چشمان می‌آلوده ما نگاه کن که نور چهره‌اش را می‌بینی. اگر همه جهان را به نور او ببینی، همچنان زیبایی را درک می‌کنی.

هوش مصنوعی: در اینجا، روح و جان انسان به‌گونه‌ای نقش و تصویر می‌زند که به نظر می‌رسد میان او و محبوبش پیوندی وجود دارد. اما در واقع، این پیوند تنها یک محبت و میل درونی است و فرد فقط خود را دو نفر می‌بیند، در حالی که آنها در اصل یکی هستند.

هوش مصنوعی: بیایید در کنار هم در این دریا بنشینیم، تا هم آبرویمان حفظ شود و هم بتوانید زیبایی‌های این دریا را از هر سو ببینید.

هوش مصنوعی: دل آدم از فکر و خیال موهای او آشفته و به هم ریخته است، اگر بتونی زلف او را به دست بیاوری، خواهی دید که موهایش به دقت به هم ریخته‌اند.

هوش مصنوعی: بیایید آینه‌ها را برداریم و چهره‌امان را در آن ببینیم. چرا که اگر به درون خود نگاه کنیم، محبوب ما را که مملو از عشق است، در مقابل خود خواهیم دید.

هوش مصنوعی: می‌گویی که غیر از او را می‌توان دید؟ به خدا سوگند که در جهان جز او هیچ وجودی نیست، پس چطور می‌توانی غیر از او را ببینی؟

هوش مصنوعی: به جان سید رندان قسم که من او را با جانم احساس کردم، اگر چشمانت روشن باشد، تو هم او را به همان صورت خواهی دید.