هوش مصنوعی: من تصویری از او را در چشمانم مجسم می‌کنم، همان‌طور که خودم را در آن تصویر می‌بینم.

هوش مصنوعی: به نور خداست که چشمانم روشن شده‌اند. به نگاه من توجه کن تا نور چشمانت را نیز ببینی.

هوش مصنوعی: حروف را یاد گرفتم، اما یادم رفت که چه تأثیری بر جهان و انسان‌ها می‌گذارد.

هوش مصنوعی: جز وجود، هیچ‌چیز دیگری نیست که سیئات و خوبی‌ها را در بر داشته باشد، بنابراین هر دو حالت در واقع وجود ندارند.

هوش مصنوعی: ما در فضایی آشفته و نابسامان هستیم و از دنیای مستی و نشئگی دور شده‌ایم.

هوش مصنوعی: بیا با ما در این دریا بنشین که این دریا بسیار آرام و زیباست.

هوش مصنوعی: به نور خورشید نگاه کن که نعمت خداوند در هر ذره‌اش مشخص و روشن است.