غزل شمارهٔ ۱۴۱۰
به نور دیده دیدم نور دیده
چنان نور و چنین دیده که دیده
ببین آئینهٔ گیتی نمایش
به اسم اعظم او را آفریده
ندیده دیدهٔ ما غیر رویش
چنین نور از خدا ما را رسیده
سعادت بین که سلطان دو عالم
غلامی از دو عالم بر گزیده
منور شد دو چشم ما از آن نور
نظر فرما به نور او که دیده
تمام بلبلان سرمست گشته
نسیمی از گلستانش وزیده
به ما انعام داده نعمت الله
همه عالم به نعمت پروریده
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
به نور دیده دیدم نور دیده
چنان نور و چنین دیده که دیده
هوش مصنوعی: به روشنی چشمم نگریستم و دیدم که چقدر زیبایی و روشنی چشم، به گونهای است که خودِ چشم هم پر از نور و زیبایی شده است.
ببین آئینهٔ گیتی نمایش
به اسم اعظم او را آفریده
هوش مصنوعی: آئینهای که جهان را نشان میدهد، از روی نام بزرگ او آفریده شده است.
ندیده دیدهٔ ما غیر رویش
چنین نور از خدا ما را رسیده
هوش مصنوعی: آنچه که ما دیدهایم، تنها نور چهرهاش است که از سوی خداوند به ما رسیده است.
سعادت بین که سلطان دو عالم
غلامی از دو عالم بر گزیده
هوش مصنوعی: سعادت این است که سلطان دو جهان، یکی از بندگان را از میان دو جهان انتخاب کرده باشد.
منور شد دو چشم ما از آن نور
نظر فرما به نور او که دیده
هوش مصنوعی: چشمان ما با نوری که از نگاه تو میتابد روشن شده است. به نور او توجه کن که بیناییام را تحت تأثیر قرار داده.
تمام بلبلان سرمست گشته
نسیمی از گلستانش وزیده
هوش مصنوعی: تمام بلبلان به خاطر نسیم خوشی که از گلستانش وزیده، سرشار از شادمانی و خوشحالی شدهاند.
به ما انعام داده نعمت الله
همه عالم به نعمت پروریده
هوش مصنوعی: به ما هدایایی از نعمتهای خداوند رسیده است و همه جهان با این نعمتها پرورش یافتهاند.