غزل شمارهٔ ۱۴
دل ما گشته است دلبر ما
گل ما بی حد است و شکّر ما
ما همیشه میان گل شکریم
زان دل ما قوی است در بر ما
زهره باشد حوادث فلکی
گر بگردد به گرد لشکر ما
ما به پری پریم سوی فلک
زانکه اصلی است اصل گوهر ما
نعمت الله نور دیدهٔ ما است
سایه اش کم مباد از سر ما
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعلن مفاعیلن (هزج مسدس اخرب مقبوض)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دل ما گشته است دلبر ما
گل ما بی حد است و شکّر ما
هوش مصنوعی: دل ما شاد و خوشحال است زیرا محبوب ما مانند گلی زیباست و عشق و محبت ما بینهایت و شیرین است.
ما همیشه میان گل شکریم
زان دل ما قوی است در بر ما
هوش مصنوعی: ما همیشه در کنار گلها شکرگزار هستیم زیرا دل ما به خاطر این حضور قوی است.
زهره باشد حوادث فلکی
گر بگردد به گرد لشکر ما
هوش مصنوعی: اگر درد و مشکلات آسمانی بر گرد ما بچرخند، همچون زهره (سیارهی زیبا) هستند.
ما به پری پریم سوی فلک
زانکه اصلی است اصل گوهر ما
هوش مصنوعی: ما به زیبایی خود میبالیم و به خاطر این که از ذات والایی برخورداریم، به آسمانها مینگریم.
نعمت الله نور دیدهٔ ما است
سایه اش کم مباد از سر ما
هوش مصنوعی: نعمت خدا، روشنی زندگی ماست و امیدواریم که همیشه سایهاش از سر ما دور نشود.