هوش مصنوعی: چه چشمی که همیشه درخشندگی تو را می‌بیند و این نور تو همواره چشمان ما را روشن کرده است.

هوش مصنوعی: بیا و با دل شاد زندگی کن؛ حتی اگر در عشق دلت به درد بیاید و از عشق آسیب ببینی، بدان که محبوبت به خاطر خون دل تو ارزش بسیاری قائل است و جان‌های بسیاری را در مقابل این درد به تو هدیه خواهد داد.

هوش مصنوعی: حس وجود تو در وجود من انرژی و زندگی می‌دهد و هیچ کس جز تو نمی‌تواند جایگزینت باشد.

هوش مصنوعی: دل من جایی خالی و مختص توست، پس راحت و آسوده در آن بنشین. در جهانی که وجود دارد، هیچ حالی جز حال تو ندارم.

هوش مصنوعی: من در میخانه‌ای نشسته‌ام و مست هستم، در حالی که ساقی جام شراب را در دست دارد. همیشه از آن ظرفی که حاوی صفای توست، می‌نوشم.

هوش مصنوعی: تصور زاهد زیبا به یاد بهشت جاودانی است که در تنهایی و خلوت تو وجود دارد.

هوش مصنوعی: ما دعا کردیم که به تو برسیم و از کوی تو دور شدیم، اما به هر جا که رفتیم با تمام وجود و صداقت، دعایت را در دل داشتیم.

هوش مصنوعی: اگر در عشق تو جانم را از دست بدهم، به خاطر آن عشق ابدی و جاودانی دارم. من قلبی دارم که به عشق تو زنده است و بخاطر تو جان را فدای کرده‌ام.

هوش مصنوعی: به هر شکلی که تو را می‌بینم، تصویرت را در ذهنم می‌سازم. چه نوری که در ذهنم از تو دارم، چه زیبایی‌ای که در دیدار با تو حس می‌کنم.

هوش مصنوعی: از بیگانه‌ها نمی‌توانم نشانی از آشنا بپرسم، زیرا در این دنیا جز تو هیچ آشنایی ندارم.

هوش مصنوعی: به خاطر برکت و قدرت عشق تو، کسی که در گدایی و نیازمندی به سر می‌برد، می‌تواند به مقام سلطانی برسد. چه کسی می‌تواند شاهی را ببیند که خود را در برابر تو که گدا هستی، خاضع و ناتوان بداند؟