غزل شمارهٔ ۱۲
مجلس خاص او است حضرت ما
الصلا هر که عاشق است صلا
در خرابات خلوتی داریم
به از این در جهان که دارد جا
عاشق و مست و رند و او باشیم
زاهدی از کجا و ما ز کجا
مدتی شد که بیخودیم ز عشق
با خدائیم با خدا به خدا
ما بلا را به جان خریداریم
گرچه هستیم مبتلای بلا
دردمندیم و درد درمان است
خوشتر از درد دل کجا است دوا
جرعهٔ جان نعمت الله نوش
تا بیابی تو ذوق مستی ما
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
مجلس خاص او است حضرت ما
الصلا هر که عاشق است صلا
هوش مصنوعی: مجلس ویژهای برای او وجود دارد، ای محبوب ما! هر کس عاشق باشد، باید صدای عشقش را بلند کند.
در خرابات خلوتی داریم
به از این در جهان که دارد جا
هوش مصنوعی: در این دنیای پرازدحام، در مکانی ساده و خلوتی داریم که ارزشش بیشتر از هر جایی در جهان است.
عاشق و مست و رند و او باشیم
زاهدی از کجا و ما ز کجا
هوش مصنوعی: عاشق و سرمست و بیپروا هستیم، اما زاهدی از کجا میآید؛ ما که از دنیای دیگری هستیم.
مدتی شد که بیخودیم ز عشق
با خدائیم با خدا به خدا
هوش مصنوعی: مدتی است که به خاطر عشق، از خود بیخود شدهایم و تنها با خدا هستیم و به سوی او میرویم.
ما بلا را به جان خریداریم
گرچه هستیم مبتلای بلا
هوش مصنوعی: ما در حالی که خودمان گرفتار دردها و مشکلات هستیم، با آغوش باز آنها را پذیرفته و خریدارشان هستیم.
دردمندیم و درد درمان است
خوشتر از درد دل کجا است دوا
هوش مصنوعی: ما دردی داریم و درمانی که خوشایندتر از درد دل نیست.
جرعهٔ جان نعمت الله نوش
تا بیابی تو ذوق مستی ما
هوش مصنوعی: از نعمتهای الهی استفاده کن تا طعم سرمستی و شادی ما را بچشی.