شاه نعمت‌الله ولی » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۲۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دردمندانه طبیبی می طلب</p></div>
<div class="m2"><p>زان شفاخانه نصیبی می طلب</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دُرد دردش نوش می کن همچو ما</p></div>
<div class="m2"><p>خوش دوائی از طبیبی می طلب</p></div></div>

دیوان قدر توامان سید نورالدین شاه نعمت الله ولی (به انضمام پیش گویی های شاه نعمت الله ولی) با مقدمهٔ سعید نفیسی و حواشی م. درویش - سید نورالدین ماهانی کرمانی (شاه نعمت الله ولی) - تصویر ۹۶

دوبیتی شمارهٔ ۲۵

دردمندانه طبیبی می طلب
زان شفاخانه نصیبی می طلب
درد دردش نوش می کن همچو ما
خوش دوایی از طبیبی می طلب

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به دنبال پزشک است تا از درد و رنجی که دارد، درمانی بیابد. او تأکید می‌کند که مانند خود او، دیگران نیز دردی دارند و در جستجوی درمان از طبیب هستند. پس این شعر به حس نیاز و امید به کمک و درمان اشاره دارد.

دوبیتی شمارهٔ ۲۳

دوبیتی شمارهٔ ۲۴

هوش مصنوعی: کسی که در درد و رنج است، به دنبال درمانگر می‌گردد تا شاید از این بیماری نجات یابد.

دردمندانه طبیبی می طلب

زان شفاخانه نصیبی می طلب

هوش مصنوعی: دردش را نوش جان می‌کند، مثل ما که به دنبال دارویی از پزشک هستیم.

دُرد دردش نوش می کن همچو ما

خوش دوائی از طبیبی می طلب

دوبیتی شمارهٔ ۲۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده