امیر شاهی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸

دیوان امیر شاهی سبزواری به کوشش سعید حمیدیان - تصویر ۱۷۶

شمارهٔ ۹

ما را چه از آن که هر کسی بد بیند
یک عیب که در ما بود او صد بیند
ما آینه ایم هر که در ما بیند
هر نیک و بدی که بیند از خود بیند

هوش مصنوعی: این شعر بیان می‌کند که هر فرد وقتی به دیگران نگاه می‌کند، در واقع خود را بررسی می‌کند. بدی‌ها و خوبی‌هایی که در دیگران می‌بیند، بازتاب ویژگی‌های درونی خود اوست. به عبارتی، ما مانند آینه‌ای هستیم که دیگران در آن خودشان را می‌بینند؛ بنابراین هر کس به جای قضاوت دیگران، باید خود را بررسی کند.

شمارهٔ ۱۸

شمارهٔ ۸

هوش مصنوعی: ما چرا باید نگران باشیم که دیگران درباره‌ی ما بد فکر کنند؟ در حالی که خود ما یک عیب داریم، آن‌ها ممکن است صد عیب را در ما ببینند.

ما را چه از آن که هر کسی بد بیند؟

یک عیب که در ما بود او صد بیند؟

هوش مصنوعی: ما مانند آینه‌ایم، هر کسی که به ما نگاه کند، هر ویژگی خوب یا بدی که ببیند، در واقع آن را درباره خود می‌بیند.

ما آینه ایم، هر که در ما بیند؟

هر نیک و بدی که بیند از خود بیند

شمارهٔ ۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده