امیر شاهی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دزدی که کلاه از سر شیطان دزدد</p></div>
<div class="m2"><p>از مرده کفن، ز مرده شو نان دزدد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دزدی که ز دو چشم یکی را ببرد</p></div>
<div class="m2"><p>هر جا که نمک خورد نمکدان دزدد</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 10865 - امیر شاهی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵

شمارهٔ ۶ - در سوگ بایسنقر

دزدی که کلاه از سر شیطان دزدد
از مرده کفن ز مرده شو نان دزدد
دزدی که ز دو چشم یکی را ببرد
هر جا که نمک خورد نمکدان دزدد

هوش مصنوعی: در این ابیات به نحوه‌ی دزدی و خُلق و خوی دزدان اشاره می‌شود. شاعر با استفاده از تمثیل‌ها می‌گوید دزدی که از شیطان هم کلاه می‌دزدد، نشان می‌دهد که او تا کجا می‌تواند بی‌رحم و بی‌شرم باشد. همچنین اشاره به دزدی از مرده و دزدی از نمکدان هم بر این بی‌اخلاقی و عدم وفای به عهد دزدان تأکید می‌کند. به طور کلی، این اشعار به نقد رفتارهای ناپسند و دزدی می‌پردازد.

شمارهٔ ۴

شمارهٔ ۵

هوش مصنوعی: اگر کسی قادر باشد از شیطان هم دزدی کند، پس از مرده که دیگر کلاه و کفن نمی‌ماند و او چه نانی می‌تواند برباید.

دزدی که کلاه از سر شیطان دزدد

از مرده کفن، ز مرده شو نان دزدد

هوش مصنوعی: اگر دزدی از دو چشم یکی را بگیرد، نشان می‌دهد که در هر جایی که به خود سودی ببرد، دیگران را نیز خیانت می‌کند.

دزدی که ز دو چشم یکی را ببرد

هر جا که نمک خورد نمکدان دزدد

شمارهٔ ۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده