هوش مصنوعی: چشم تو با نگاهش قدرتی دارد که در را به روی خانه ما باز کرد و با شیطنت و زیرکی، ما را به میخانه دعوت نمود.

هوش مصنوعی: چقدر باید از درد و رنج خود بگویم و خود را غمگین کنم، کاش کسی به من رحم کند و نگذاری به اشک ریختن ادامه دهم.

هوش مصنوعی: اگر ای باد به آن زلفی که همچون زنجیر است بگذری، خواهش می‌کنم از تو بپرسی حال دل دیوانه‌ ما را.

هوش مصنوعی: هر شب، من و غم تو در کنار هم هستیم و هیچ کس از سرنوشت و وضعیت ما خبر ندارد.

هوش مصنوعی: ما شانس نداریم که یک شب چهره زیبایت روشنایی ببخشد به این کلبه خراب و ویران ما.

هوش مصنوعی: واقعاً هر کسی که شب قصه ما را بشنود، دیگر نمی‌تواند خوابش ببرد و تحت تأثیر جذابیت آن قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: غم تو مانند آتش ما را سوزانده و دل شاهی را به حسرت و اندوه انداخته است. ای شمع، تو به پروانه ما نور و حرارت دادی و ما را به شعله درآوردی.