هوش مصنوعی: فصل بهار فرارسیده و مردم به سوی دشت و زراعت می‌روند. اما کسانی که از لذت‌های زندگی و شادی‌های جمعی بی‌بهره‌اند، نمی‌توانند از این خوشی‌ها بهره‌مند شوند.

هوش مصنوعی: تو با ظهورت به همه نشان دادی که زیبایی در ابروی تو نهفته است. حالا که عید شده، افرادی که دقیق و جستجوگرند، چشم‌هایشان را به سوی ماه دوخته‌اند.

هوش مصنوعی: من در شب‌های سخت و دردناک خود سوزانده شدم، حالا چه فایده دارد که این بتان با چهره‌ی زیبا مانند خورشید یا ماه درخشان هستند؟

هوش مصنوعی: عده‌ای در حال استقبال هستند؛ چون گل به باغ تو آمده است و امیدوارند که این لحظه‌های خوش ادامه‌دار باشد، زیرا افراد زیادی خواهند آمد و خواهند رفت.

هوش مصنوعی: سخنرانان و مشاوران دربار به کسانی که از غم و اندوه رنج می‌برند دلسوزی می‌کنند و حال و روزشان را درک می‌کنند، زیرا می‌دانند که ممکن است خودشان روزی دچار چنین بی‌تابی و دلشکستگی شوند.