هوش مصنوعی: عاشقانی که در کوچه‌های تو زندگی می‌کنند، به خاطر اندوه تو بر سر ننگ و نام خود سرزنش نمی‌کنند و به دنبال آن نیستند.

هوش مصنوعی: زیباهای شهر، هر روز از جاذبه‌های چشم‌نواز تو آشفتگی و شور و هیجان به پا می‌کنند.

هوش مصنوعی: من که در کنارت هیچ ارزشی ندارم، چه جای شگفتی دارد که به کسانی که همسطح من هستند، احترام بگذارند؟

هوش مصنوعی: با ناز و عشوه‌های خود، به سوی دل‌ها بفرست تا کار عشق به پایان برسد و دل‌ها را مجذوب کند.

هوش مصنوعی: تو نه هم رندی و نه زاهدی، پس چه لقبی می‌توان به تو داد وقتی که تنها شاهی می‌گویی؟