امیر شاهی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۶۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>یار با ما چنانکه بود، نماند</p></div>
<div class="m2"><p>مه من مهربان که بود، نماند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دل بر آن آشنا که بود، برفت</p></div>
<div class="m2"><p>سر بر آن آستان که بود، نماند</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>لطف هر دم که مینمود، گذشت</p></div>
<div class="m2"><p>پرسش هر زمان که بود، نماند</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>هر دمش سوی من بگوشه چشم</p></div>
<div class="m2"><p>عشوه های نهان که بود، نماند</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>چه در آن کوی مانده‌ای، شاهی</p></div>
<div class="m2"><p>یار چون بر همان که بود، نماند</p></div></div>

دیوان امیر شاهی سبزواری به کوشش سعید حمیدیان - تصویر ۳۸

شمارهٔ ۷۰

یار با ما چنانکه بود نماند
مه من مهربان که بود نماند
دل بر آن آشنا که بود برفت
سر بر آن آستان که بود نماند
لطف هر دم که مینمود گذشت
پرسش هر زمان که بود نماند
هر دمش سوی من بگوشه چشم
عشوه های نهان که بود نماند
چه در آن کوی مانده ای شاهی
یار چون بر همان که بود نماند

شمارهٔ ۶۸

شمارهٔ ۶۹

یار با ما چنانکه بود، نماند

مه من مهربان که بود، نماند

دل بر آن آشنا که بود، برفت

سر بر آن آستان که بود، نماند

لطف هر دم که مینمود، گذشت

پرسش هر زمان که بود، نماند

هر دمش سوی من بگوشه چشم

عشوه های نهان که بود، نماند

چه در آن کوی مانده‌ای، شاهی

یار چون بر همان که بود، نماند

شمارهٔ ۶۹

اطلاعات