امیر شاهی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۶۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چمن سرسبز شد ساقی، گل و نرگس به باغ آمد</p></div>
<div class="m2"><p>بده جامی، که دیگر باغ را چشم و چراغ آمد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چو بلبل با فغان، چون لاله در خون دلم، آری</p></div>
<div class="m2"><p>از این گلشن نصیب عشقبازان درد و داغ آمد</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>تو کاندر پای دل خاری نداری، گشت بستان رو</p></div>
<div class="m2"><p>من و کویش، که نتوان با دل غمگین به باغ آمد</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>دلم آشفته تر گشت از خط نو خیز او، گویی</p></div>
<div class="m2"><p>دگر دیوانه را بوی بهار اندر دماغ آمد</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>به عشق نیکوان آسوده نتوان زیستن، شاهی</p></div>
<div class="m2"><p>مباش ایمن، که چشم بد بر ایام فراغ آمد</p></div></div>

شمارهٔ ۶۵

چمن سرسبز شد ساقی گل و نرگس به باغ آمد
بده جامی که دیگر باغ را چشم و چراغ آمد
چو بلبل با فغان چون لاله در خون دلم آری
از این گلشن نصیب عشقبازان درد و داغ آمد
تو کاندر پای دل خاری نداری گشت بستان رو
من و کویش که نتوان با دل غمگین به باغ آمد
دلم آشفته تر گشت از خط نو خیز او گویی
دگر دیوانه را بوی بهار اندر دماغ آمد
به عشق نیکوان آسوده نتوان زیستن شاهی
مباش ایمن که چشم بد بر ایام فراغ آمد

شمارهٔ ۶۳

شمارهٔ ۶۴

چمن سرسبز شد ساقی، گل و نرگس به باغ آمد

بده جامی، که دیگر باغ را چشم و چراغ آمد

چو بلبل با فغان، چون لاله در خون دلم، آری

از این گلشن نصیب عشقبازان درد و داغ آمد

تو کاندر پای دل خاری نداری، گشت بستان رو

من و کویش، که نتوان با دل غمگین به باغ آمد

دلم آشفته تر گشت از خط نو خیز او، گویی

دگر دیوانه را بوی بهار اندر دماغ آمد

به عشق نیکوان آسوده نتوان زیستن، شاهی

مباش ایمن، که چشم بد بر ایام فراغ آمد

شمارهٔ ۶۴

اطلاعات