امیر شاهی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۴۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>کسی که عاشق روی تو شد بباغ نرفت</p></div>
<div class="m2"><p>هوای کوی تواش هرگز از دماغ نرفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دلی که با تو به غوغای عاشقی خو کرد</p></div>
<div class="m2"><p>ز کوی تفرقه در گوشه فراغ نرفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>چو لاله دلق می آلود را زنم آتش</p></div>
<div class="m2"><p>کز آب دیده بشستم بسی و داغ نرفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>دلا بسوز، چو سودای زلف او داری</p></div>
<div class="m2"><p>کسی بخانه تاریک بی چراغ نرفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>نرفت ناله شاهی به گفتگوی رقیب</p></div>
<div class="m2"><p>غزلسرایی بلبل به بانگ زاغ نرفت</p></div></div>

شمارهٔ ۴۴

کسی که عاشق روی تو شد بباغ نرفت
هوای کوی تواش هرگز از دماغ نرفت
دلی که با تو به غوغای عاشقی خو کرد
ز کوی تفرقه در گوشه فراغ نرفت
چو لاله دلق می آلود را زنم آتش
کز آب دیده بشستم بسی و داغ نرفت
دلا بسوز چو سودای زلف او داری
کسی بخانه تاریک بی چراغ نرفت
نرفت ناله شاهی به گفتگوی رقیب
غزلسرایی بلبل به بانگ زاغ نرفت

شمارهٔ ۴۲

شمارهٔ ۴۳

کسی که عاشق روی تو شد بباغ نرفت

هوای کوی تواش هرگز از دماغ نرفت

دلی که با تو به غوغای عاشقی خو کرد

ز کوی تفرقه در گوشه فراغ نرفت

چو لاله دلق می آلود را زنم آتش

کز آب دیده بشستم بسی و داغ نرفت

دلا بسوز، چو سودای زلف او داری

کسی بخانه تاریک بی چراغ نرفت

نرفت ناله شاهی به گفتگوی رقیب

غزلسرایی بلبل به بانگ زاغ نرفت

شمارهٔ ۴۳

اطلاعات