هوش مصنوعی: ای ساقی، به خاطر غم تو، عقل و جانم از بین رفته‌اند. حالا می‌خواهی می‌دهم که دیگر نیازی به تظاهر نیست.

هوش مصنوعی: من در این مسیر به شدت عزم و اراده‌ام را از دست داده‌ام، اما اگر توانایی رفتن داشته باشم، ادامه می‌دهم.

هوش مصنوعی: وقتی که چهره و موهایت از نظرم دور شد، آرزوی قلب و جانم از بین رفت.

هوش مصنوعی: من تنها بودم و دل، که زیبایی تو را دید، آن هم به سوی راهی غیر از راست و درست رفت.

هوش مصنوعی: شاهی که مانند گل لاله در خون غوطه‌ور است، به خاطر دل‌تنگی تو از این جهان می‌رود.