امیر شاهی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>امروز نسیم سحری بوی دگر داشت</p></div>
<div class="m2"><p>گویی گذر از خاک سر کوی دگر داشت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ما یکدل و یکروی چنین، وان گل رعنا</p></div>
<div class="m2"><p>افسوس که از هر طرفی روی دگر داشت</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>دی مردم از آن ذوق که در گفتن دشنام</p></div>
<div class="m2"><p>با ماش سخن بود و نظر سوی دگر داشت</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>خوش وقت کسی موسم نوروز، که چون گل</p></div>
<div class="m2"><p>هر روز سر آب و لب جوی دگر داشت</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>شاهی به تماشای مه عید نیامد</p></div>
<div class="m2"><p>بیچاره نظر در خم ابروی دگر داشت</p></div></div>

شمارهٔ ۳۸

امروز نسیم سحری بوی دگر داشت
گویی گذر از خاک سر کوی دگر داشت
ما یکدل و یکروی چنین وان گل رعنا
افسوس که از هر طرفی روی دگر داشت
دی مردم از آن ذوق که در گفتن دشنام
با ماش سخن بود و نظر سوی دگر داشت
خوش وقت کسی موسم نوروز که چون گل
هر روز سر آب و لب جوی دگر داشت
شاهی به تماشای مه عید نیامد
بیچاره نظر در خم ابروی دگر داشت

شمارهٔ ۳۶

شمارهٔ ۳۷

امروز نسیم سحری بوی دگر داشت

گویی گذر از خاک سر کوی دگر داشت

ما یکدل و یکروی چنین، وان گل رعنا

افسوس که از هر طرفی روی دگر داشت

دی مردم از آن ذوق که در گفتن دشنام

با ماش سخن بود و نظر سوی دگر داشت

خوش وقت کسی موسم نوروز، که چون گل

هر روز سر آب و لب جوی دگر داشت

شاهی به تماشای مه عید نیامد

بیچاره نظر در خم ابروی دگر داشت

شمارهٔ ۳۷

اطلاعات