هوش مصنوعی: دلم به شدت به محبوبی وابسته است، به گونه‌ای که وجودم در آستان او مانند تیر نشانه‌ای است که به سمت او پرتاب می‌شود. این وابستگی و عشق، جان و دل مرا تسخیر کرده است.

هوش مصنوعی: در شب ظلمانی چرا از شمع می‌پرسی که حالش چگونه است؟ نشانه‌ی دل‌سوزی او، همان رنگ عشق و احساسی است که دارد.

هوش مصنوعی: در این نوشته، هیچ اشتباهی پیدا نکردم، چون هر چه را که نگاه می‌کنم، تنها نشانه‌های آثار و فعالیت‌های او را می‌بینم.

هوش مصنوعی: تعجب نکن که مرگ ناگهان من را گرفت، در حالی که من تمام شب گوش به قصه‌اش داشتم.

هوش مصنوعی: اگر در مجلس سرودی نیست، چگونه است که مردم نمی‌توانند چیزی زیباتر از گفتار شاه را ببینند؟