هوش مصنوعی: مردم به خاطر چشم‌های پر از اشک من، دلشان آکنده از غم و ناراحتی شده است. درون خودم هم از شدت احساس، همچون هزار تکه در آمده‌ام.

هوش مصنوعی: من خاک آن کسی را با خون خود رنگین کردم، اما هنوز شرمنده‌ام زیرا خاک او از خون من ارزشمندتر است.

هوش مصنوعی: من عشق و احساس های درونم را بروز ندادم و خود را نرنجانیدم، اما آنچه درون من می‌گذرد، در واقع به حال و وضعیت بیرونم مرتبط است.

هوش مصنوعی: من به خاطر نگرانی و دغدغه‌های ذهنی‌ام به دردسر افتاده‌ام، ای ساقی! کجایی؟ باید بروم به دنیای رندی و خوشگذرانی، زیرا این راهی است که من انتخاب کرده‌ام.

هوش مصنوعی: سال‌ها شاهی در کوی تو سنگ‌چینان را آزار داد تا یک بار بتواند با او بازی کند، در حالی که می‌گوید: «آیا مجنون نیستم؟»