هوش مصنوعی: یک سرو از باغ ارم سایه‌ای بر این زمین افکنده است که مانند تیغ نازک مژه، در دل هر کسی زخمی ایجاد کرده است.

هوش مصنوعی: مدتی دلم از درد و غم زیبایی‌های محبوبان در امان بود، اما دوباره عشق به سراغم آمد و این شعله‌ی عشق بر دل خویش را به آتش کشید.

هوش مصنوعی: عقل من از دوری و ناشناختگی عشق تو نگران بود، اما اراده‌ام ریسک کرده و وارد این مسیر پرخطر شد.

هوش مصنوعی: تمام زیبایی‌ها و شگفتی‌های چمن و گل و سبزه به خاطر زیبایی و جذابیت چهره و خطوط توست که دیگران را به حسادت وامی‌دارد.

هوش مصنوعی: سعادتی که به‌عنوان پادشاهی به نمایش گذاشته می‌شد، در واقع چیزی نبود جز یادآوری از آن چشمان فریبا و بی‌پروا که دلبری می‌کردند.