هوش مصنوعی: کجایی ای زیبای من، که چون گل لاله در بهار، زندگی‌ام با طراوت و شادابی گذشته است، بی‌تو هوایم را دریاب.

هوش مصنوعی: لب‌های تو به همراه آن دو زلف و چهره‌ات چه زیباست. در شب‌های ماه‌تاب، نوشیدن شراب لذت‌بخش است.

هوش مصنوعی: ای دل، تو که هنوز به در بسته‌ای وارد نشده‌ای، چه فکری در این باره می‌کنی؟

هوش مصنوعی: با لطافتی بی‌نظیر، چشمه خضر نمی‌تواند آبی را بر دست او بریزد.

هوش مصنوعی: دل من به دنبال آن چشمی است که خواب را به راحتی بر شب بی‌خوابی می‌آورد.

هوش مصنوعی: زمانی که عشق وارد زندگی شود، باید به مرگ لبخند زد و آرام به نشستن ادامه داد؛ زیرا در این حالت، تمامی عوامل مرگ به نظم و ترتیب می‌رسند.

هوش مصنوعی: از زیبایی و نور صورتت در خانه‌ی کعبه دور نشو، چون یک سجده در دو مکان مقدس به یکسان نبود.