هوش مصنوعی: اگر دلم زمانی شادابی داشت، اکنون که عشق به سراغم آمده، آن روزهای بی‌غم و گذشته فراموش شده‌اند.

هوش مصنوعی: اکنون فصل غم، به بهار امیدم حمله کرده و زیبایی‌ها را از من گرفته است.

هوش مصنوعی: در شب‌ تنهایی و دوری از یاران، صبحی خوش به‌دست می‌آید که با وصال و هم‌نشینی همراه است.

هوش مصنوعی: اگرچه زیبایی تو را به مه نو تشبیه کردیم، اما باید بدانیم که مه نو نیز تحت تأثیر زیبایی تو قرار دارد و در واقع، این زیبایی توست که کرم‌های دل‌ربا را می‌سازد و از ما کاستی‌ها را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: در این بیت، مفهوم به این صورت منتقل می‌شود که افرادی که در جست‌وجوی قدرت و مقام هستند، از دروازه‌ای که متعلق به شاه است، محروم می‌شوند. در عوض، کسانی که در مراسم‌های مخصوص و مقدس حضور دارند و برای آن در ارزش قائلند، از این در بهره‌مند می‌شوند. این بیان نشان‌دهنده تضادی است بین کسانی که به قدرت فکر می‌کنند و کسانی که به جنبه‌های معنوی و مقدس اهمیت می‌دهند.