هوش مصنوعی: موهای تو مرا با خود می‌کشند و در آغوش جنون می‌برند، خوشحال و سرمست به کوی عشق می‌کشانندم.

هوش مصنوعی: هر جا که از این مشکل و آشفتگی فرار می‌کنم، ناگهان عشق تو مرا به سمت خود می‌کشد.

هوش مصنوعی: من به لب و چشم او دل نمی‌سپارم، چون گاهی یار با سخنان فریبنده و جادویی‌اش مرا به سوی خود می‌کشاند.

هوش مصنوعی: من بر سر خاک آستان تو با دل‌درد و اشک می‌گریم، چون خاکی که به دلشوره می‌خورد و من را با خود می‌کشد.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، دیگر در کوی عشق تصمیم نگیر، چرا که دل من مرا به گوشه‌های دیوانگی می‌برد.