هوش مصنوعی: با نگه‌کردن به خانه‌ام، یادآور شدی که در غم و اندوه چطور بهشتی مانند کاشان است. بازگرد و ببین که همدم ما در این خانه چه کسی است.

هوش مصنوعی: نگذار که دل ما از غم جدایی خراب و ویران شود، چون تو دل ما را خراب کرده‌ای.

هوش مصنوعی: زلف تو چه نیازی دارد که زنجیر دل دیوانه ما را بگیرد و در سرنخی به هم وصل کند؟

هوش مصنوعی: عاشق این چراغی است که شمع وجود توست و از هیچ خطری پروا ندارد. حتی اگر تو به او توجهی نکنی و نخواهی به او نزدیک شوی، او همیشه در جستجوی تو خواهد بود.

هوش مصنوعی: ای چشم، وقتی که به دریا تبدیل شدی، در خودت همه چیز را جلوه‌گر می‌کنی و به ما نشان می‌دهی که در یک دانه چه زیبایی‌هایی نهفته است.

هوش مصنوعی: ای محبوب، اگر در مسیر زندگی به جلو می‌روی، به تلاشی که ما همچون مردان برای رسیدن به هدف‌مان انجام می‌دهیم، توجه کن.