شاهدی » دیوان فارسی » غزلیات » شمارهٔ ۱۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>مرا دلیست که در وی بجز محبت نیست</p></div>
<div class="m2"><p>ز عشق حاصل او غیر درد و محنت نیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>مکن ملامتم ای شیخ از طریقه عشق</p></div>
<div class="m2"><p>که راه عشق برون از ره طریقت نیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>مکن تردد بیهوده در نصیحت ما</p></div>
<div class="m2"><p>که گوش اهل جنون قابل نصیحت نیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>تو زاهدی و منم باده نوش و منت چیست؟</p></div>
<div class="m2"><p>برو برو که بدین کار جای منت نیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>اگر چه شاهدی از اهل ملکت عشق است</p></div>
<div class="m2"><p>ز اهل درد بود اهل جاه و حشمت نیست</p></div></div>

دیوان شاهدی به ضمیمهٔ کتاب تحفهٔ شاهدی  » تصویر 17

شمارهٔ ۱۷

مرا دلیست که در وی بجز محبت نیست
ز عشق حاصل او غیر درد و محنت نیست
مکن ملامتم ای شیخ از طریقه عشق
که راه عشق برون از ره طریقت نیست
مکن تردد بیهوده در نصیحت ما
که گوش اهل جنون قابل نصیحت نیست
تو زاهدی و منم باده نوش و منت چیست
برو برو که بدین کار جای منت نیست
اگر چه شاهدی از اهل ملکت عشق است
ز اهل درد بود اهل جاه و حشمت نیست

شمارهٔ ۱۵

شمارهٔ ۱۶

مرا دلیست که در وی بجز محبت نیست

ز عشق حاصل او غیر درد و محنت نیست

مکن ملامتم ای شیخ از طریقه عشق

که راه عشق برون از ره طریقت نیست

مکن تردد بیهوده در نصیحت ما

که گوش اهل جنون قابل نصیحت نیست

تو زاهدی و منم باده نوش و منت چیست؟

برو برو که بدین کار جای منت نیست

اگر چه شاهدی از اهل ملکت عشق است

ز اهل درد بود اهل جاه و حشمت نیست

شمارهٔ ۱۶

اطلاعات