شاهدی » دیوان فارسی » غزلیات » شمارهٔ ۱۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>مده هر دم سر آن زلف را تاب</p></div>
<div class="m2"><p>مزن دلهای مردم را به قلاب</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ز سیل چشم گریانم عجب نیست</p></div>
<div class="m2"><p>زنم بر آتش دل دم بدم آب</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>خدنگ غمزه‌ات درمان دلهاست</p></div>
<div class="m2"><p>مکن هر لحظه آن هر گوشه برتاب</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>مران ما را بحرمان از در خویش</p></div>
<div class="m2"><p>مکن با ما سخن دیگر از این باب</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>دلم از آتش هجران کباب است</p></div>
<div class="m2"><p>از آن می ریزدم از دیده خوناب</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>نگارا شاهدی گم گشته تست</p></div>
<div class="m2"><p>دل گم گشتگان خویش دریاب</p></div></div>

دیوان شاهدی به ضمیمهٔ کتاب تحفهٔ شاهدی  » تصویر 15

شمارهٔ ۱۵

مده هر دم سر آن زلف را تاب
مزن دلهای مردم را به قلاب
ز سیل چشم گریانم عجب نیست
زنم بر آتش دل دم بدم آب
خدنگ غمزه ات درمان دلهاست
مکن هر لحظه آن هر گوشه برتاب
مران ما را بحرمان از در خویش
مکن با ما سخن دیگر از این باب
دلم از آتش هجران کباب است
از آن می ریزدم از دیده خوناب
نگارا شاهدی گم گشته تست
دل گم گشتگان خویش دریاب

شمارهٔ ۱۳

شمارهٔ ۱۴

مده هر دم سر آن زلف را تاب

مزن دلهای مردم را به قلاب

ز سیل چشم گریانم عجب نیست

خدنگ غمزه‌ات درمان دلهاست

مکن هر لحظه آن هر گوشه برتاب

مران ما را بحرمان از در خویش

مکن با ما سخن دیگر از این باب

دلم از آتش هجران کباب است

از آن می ریزدم از دیده خوناب

نگارا شاهدی گم گشته تست

دل گم گشتگان خویش دریاب

شمارهٔ ۱۴

اطلاعات