شاهدی » دیوان فارسی » غزلیات » شمارهٔ ۱۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>کجا شد هودج لیلی که مجنون است از او دل‌ها</p></div>
<div class="m2"><p>ز سیل اشک عشاقش پر از خون است منزل‌ها</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ز عشقت مشکلی گرهست با پیر مغان می‌گو</p></div>
<div class="m2"><p>که اندر شرح این معنی بود حلال مشکل‌ها</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>بیا گر عاقلی حرص امل را خاک بر سر کن</p></div>
<div class="m2"><p>که قارون با همه گنجش فرورفتند در گل‌ها</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>صدف‌وار ار دُرَر خواهی فرو شو در تگ دریا</p></div>
<div class="m2"><p>که جز خاشاک نبود حاصلی در دور ساحل‌ها</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>بیا ای شاهدی و مژده ده پروانه دل را</p></div>
<div class="m2"><p>که امشب مونس جان است شمع جمله محفل‌ها</p></div></div>

دیوان شاهدی به ضمیمهٔ کتاب تحفهٔ شاهدی  » تصویر 12

شمارهٔ ۱۲

کجا شد هودج لیلی که مجنون است از او دل ها
ز سیل اشک عشاقش پر از خون است منزل ها
ز عشقت مشکلی گرهست با پیر مغان می گو
که اندر شرح این معنی بود حلال مشکل ها
بیا گر عاقلی حرص امل را خاک بر سر کن
که قارون با همه گنجش فرورفتند در گل ها
صدف وار ار درر خواهی فرو شو در تگ دریا
که جز خاشاک نبود حاصلی در دور ساحل ها
بیا ای شاهدی و مژده ده پروانه دل را
که امشب مونس جان است شمع جمله محفل ها

شمارهٔ ۱۰

شمارهٔ ۱۱

کجا شد هودج لیلی که مجنون است از او دل‌ها

ز سیل اشک عشاقش پر از خون است منزل‌ها

ز عشقت مشکلی گرهست با پیر مغان می‌گو

که اندر شرح این معنی بود حلال مشکل‌ها

بیا گر عاقلی حرص امل را خاک بر سر کن

که قارون با همه گنجش فرورفتند در گل‌ها

صدف‌وار ار دُرَر خواهی فرو شو در تگ دریا

که جز خاشاک نبود حاصلی در دور ساحل‌ها

بیا ای شاهدی و مژده ده پروانه دل را

که امشب مونس جان است شمع جمله محفل‌ها

شمارهٔ ۱۱

اطلاعات