هوش مصنوعی: عمر آدمی در صبر و انتظار می‌گذرد و وعده دیدار محبوبی که می‌جست، به فراموشی سپرده شده است. دلش در غم شکست و با داغی سنگین گرفتار آمده است.

هوش مصنوعی: من تنها به عشق معشوقان می‌پردازم و در همین مسیر غرق شده‌ام و کار دیگری برای انجام دادن ندارم.

هوش مصنوعی: جز خیال تو هیچ چیز دیگری مونس و همدم دلم نیست. غمی هم ندارم چون خودم مونس غم‌هایم بودم.

هوش مصنوعی: هر روز و شب، بلبل که دلش در حسرت آن گل است، زیر پای هر علف و خار، این گل را می‌بیند و به آن احترام می‌گذارد.

هوش مصنوعی: دوست دل‌آرام و بی‌خیال من، همانند پسته‌ای نازک و لطیف است که محبوبی شیدا و بی‌پروا در کنار آن قرار دارد، و من با چشمانی باز و هوشیار به او می‌نگرم.