هوش مصنوعی: یک فرد خردمند مشاهده کرد که قطره‌ای شبنم روی چمن و گل لاله‌ای نشسته است.

هوش مصنوعی: گفتند که در عالم هیچ ابری وجود ندارد، پس این شبنم چگونه به وجود آمد؟

هوش مصنوعی: این جمله به این مسأله اشاره دارد که مرکز وجود یک شخص یا چیز ممکن است در جایی شیب‌دار یا بالاتر باشد و باید بررسی کرد که تمایل طبیعی آن وجود به کدام سمت است. به عبارت دیگر، به دنبال کشف ویژگی‌های ذاتی و نیات واقعی فرد یا شیء هستیم.

هوش مصنوعی: مدتی پیش، این کلمات را بر زبان جاری کردم، زمانی که عشق او مانند خورشید در کوه‌ها و دشت‌ها غروب کرد.

هوش مصنوعی: قطره‌ی شبنم، آن مرد با عظمت را دید که ناگهان تصمیم گرفت به سمت بالا برود.

هوش مصنوعی: وقتی که تمایل به چیزی پیدا می‌کنی و به سمت آسمان می‌روی، مشخص می‌شود که این اشتیاق ناشی از خواسته‌های درونی توست.

هوش مصنوعی: تو فراتر از دو جهان هستی، پس مواظب باش که در این دشواری فرو نروی.

هوش مصنوعی: یک پهلوان با قدرت تفکر و اندیشه‌اش، مانند پادشاهان همیشه در حال سفر و جستجو است.

هوش مصنوعی: در عمل و نظر، همچون شاه و وزیر، گاهی در شکار و گاهی در تدبیر و تدبیرگری فعالیت می‌کنند.

هوش مصنوعی: وقتی چهره‌ی تو بر روی زمین درخشید و زیبایی‌ات را به نمایش گذاشت، دیگر نیازی نیست که نگران باشی که آیا زیبایی‌ات به دامن تو می‌رسد یا نه.

هوش مصنوعی: برای اینکه به مقصدت به راحتی برسی، باید از گرد و غبار راهی که طی می‌کنی بگذری و دامن خود را تمیز نگه‌داری.

هوش مصنوعی: با تمام تلاش‌ها و کوشش‌هایی که می‌کنی، نباید از آرامش و راحتی خود بگذری و به خودت سخت بگیری.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که باید در نظر بگیریم که آیا تو در زندگی‌ات مثل شمع بودی که نور می‌دهد یا اینکه مانند دود هستی که در فضا پخش می‌شود و تاثیری ندارد. به عبارتی، فرد باید به نقش و تاثیر خود در زندگی و اطرافش بیندیشد.

هوش مصنوعی: اما دانشی که در آنجا باشد، فایده‌ای ندارد، زیرا نمی‌توان در آنجا چیزی به آن افزود.

هوش مصنوعی: این دنیا مکانی برای به دست آوردن کمال و رشد است، اما اگر انسان نتواند خود را بشناسد و به جهل خود آگاه نباشد، در واقع در گمراهی به سر می‌برد.