شیخ محمود شبستریبخش ۳ - حکایت
پشّهای رفت بر درخت چنار
گفت خواهم که بر پرم هشدار
گفتش آخر کزین نشست چه خاست
تا زبرخاستن چه خیزد راست
پشهای بیش نیستی به وجود
تا که اندیشی از قیام و قعود
هیچ از طور خویشتن مگذر
فطرت خویش را به جای آور
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
پشّهای رفت بر درخت چنار
گفت خواهم که بر پرم هشدار
هوش مصنوعی: پشهای به درخت چنار رفت و گفت: می‌خواهم از پروازم خبر بدهم و احتیاط کنم.
گفتش آخر کزین نشست چه خاست
تا زبرخاستن چه خیزد راست
هوش مصنوعی: او از او پرسید که از این نشستن چه چیزی به دست خواهد آمد، زیرا از بلند شدن چه چیزی به دست می‌آید؟
پشهای بیش نیستی به وجود
تا که اندیشی از قیام و قعود
هوش مصنوعی: به اندازه یک پشه ارزش نداری تا وقتی که در مورد ایستادن و نشستن خود فکر کنی.
هیچ از طور خویشتن مگذر
فطرت خویش را به جای آور
هوش مصنوعی: به خودت وفادار باش و تغییر نکن. طبیعت و ذات واقعی‌ات را فراموش نکن.