هوش مصنوعی: نفس و عقل مانند شیشه و ظرفی هستند که دل همانند چراغی است و نور آن نتیجه ویژگی‌ها و صفات دل است.

هوش مصنوعی: خانه‌ای که در آن وجود دارد، این نورانی به شکل قندیل در وجود انسان است، و این تعبیر به این معنی است.

هوش مصنوعی: چشم، گوش، بینی و حس چشایی، همانند راه‌ها و ورودی‌هایی هستند که به ما امکان می‌دهند تا زیبایی‌ها و واقعیت‌های جهان را درک کنیم.

هوش مصنوعی: بالای دریچه و روزن یک شخصی نشسته است، بیا با من صحبت کن و بگو آن کیست.

هوش مصنوعی: دست تو مانند آستینی است که به خوبی و زیرکی هر راز و نازکی را در خود جای داده و از زیر هر رشته مو به آن پی برده‌ای.

هوش مصنوعی: اما از آن مکان به درستی درک نکن، تا به تردیدهای قدیمی گرفتار نشوی.

هوش مصنوعی: شک و تردید در مورد نداهای غیرمستقیم، ناشی از عدم شنیدن و دیدن است.