هوش مصنوعی: کی و کو، چند و چون و چیست، چرا هست، اینها سوالاتی هستند که به بررسی وجود و حال انسان‌ها می‌پردازند و در این زمینه، ما به خود را تحت عنوان «شما فقیر هستید» یادآوری می‌کنیم. در واقع، این عبارت به ما می‌گوید که درک و شناخت ما از وجود و علل زندگی، مشخص می‌کند که ما به چه اندازه به نیازها و کمبودهای خود آگاه هستیم.

هوش مصنوعی: تمام ویژگی‌ها و توصیفاتی که ما از یک چیز می‌کنیم، ناشی از این است که آن چیز نیازمند و ناقص است.

هوش مصنوعی: ذات خداوند کامل است و هیچ‌کس نمی‌تواند به درک و تصور کمال او برسد.

هوش مصنوعی: هیچ چیز نمی‌تواند به طور مداوم در یک مکان باقی بماند، زیرا هیچ چیزی نمی‌تواند به طور نامحدود در یک زنجیره تکراری وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: چون مکان وجود ندارد، پس خالق در واقع به خاطر خیال و تصور در مکان قرار دارد.

هوش مصنوعی: اگر او را مشخصات و ویژگی‌های معین وجود داشته باشد، حقیقت وجودش محدود و نامتناهی خواهد شد.

هوش مصنوعی: اکنون بدن به وجود می‌آید و از ترکیب اشیاء جدید، وجودی قدیمی و یگانه به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر حوادث ناگوار به او روی آورد، باید بدانیم که مشکلات دائماً وجود دارند و همواره ادامه خواهند داشت.

هوش مصنوعی: عرش، که همواره تغییر می‌کند و جدید است، هیچ‌گاه به جایگاه قدیم تبدیل نخواهد شد. ای کسی که در فکر و فهم خود دچار نقصان هستی، این را درک کن.

هوش مصنوعی: اگر کسی در حال حاضر نیازمندی‌هایش را برطرف نکند، چطور می‌تواند به موفقیت یا خواسته‌هایش دست پیدا کند؟

هوش مصنوعی: قبل از اینکه آسمان و زمین و قلم و لوح وجود داشته باشد، خالق عالم چه چیزی بود؟

هوش مصنوعی: در این زمان هم بر آن باید که به دانش اعتقاد داشته باشی و به نقصان و کمبود آن توجه نکنی.

هوش مصنوعی: زیرا آن حالتی که کامل است، نقص را به عنوان ضد خود نمی‌پذیرد و این امر غیرممکن است.

هوش مصنوعی: تمام این تصاویر و خیالات تنها زاییده ذهن هستند و عقل از این گفت‌وگوها و حرف‌ها خسته و دل‌زده است.

هوش مصنوعی: عقل وقتی به این مرحله برسد که نتواند چیزی بگوید، دیگر هیچ اظهاری نمی‌کند و سکوت می‌کند.

هوش مصنوعی: بعد از آن، تنها شگفتی و بی‌هوشی باقی می‌ماند، بهتر است که آن راز را پنهان کنی.

هوش مصنوعی: یک کم توجه کن و کاری را انجام بده تا طبق قانون و قواعدی که وجود دارد، خلاف آن عمل نشود.