بخش ۱۵ - الفرقة الثالثة
منکر وحدتند جمله مجوس
تا چه گفته است گبرک منحوس
شر و کفر ازوجود اهرمن است
خیر یزدان کند که ذوالمنن است
نیک و بد دیده اند بدکیشان
زان دو فاعل نهاده اند ایشان
به توهم که نیک بد نکند
باز بد کار نیک خود نکند
ورنه هر شخص ضد خود گردد
بد شود نیک و نیک بد گردد
مصدر هر یکی جدا باشد
پس جهان را دو کدخدا باشد
مبدء خیر و شر جمله امور
نزد ایشان بود ز ظلمت و نور
ای موحد ز ذوق دل برخوان
«اَ إله مع اللّه» از قرآن
نیک گر دفع بد تواند کرد
نکند یا نه خود نداند کرد
بد بود، ورنه خودبود عاجز
به خدائی کجا سزد هرگز
زانچه گفته است ظالم گمراه
در صفتهای حق، تعالی اللّه
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.