هوش مصنوعی: در درون خود، خدا را گم کرده‌ای، البته او همیشه با شماست و در کنار شما حضور دارد.

هوش مصنوعی: دست او به مانند زنجیری به دور گردن زندگی‌ات حلقه زده و از صدای ناله‌ات بیرون آمده است.

هوش مصنوعی: تو به من نزدیکتری از رگ گردن، اما من در گمراهی و گسست عمیق افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: به اطراف هر کوچه‌ای می‌گردی، اما برای درمان دردهایت باید به درون خودت نگاه کنی و راه حل را در خودت بیابی.

هوش مصنوعی: اگر در برابر حقیقت و حضور واقعیت قرار کنی، این مسیر که در ابتدا دور به نظر می‌رسد، به تو نزدیک خواهد شد.

هوش مصنوعی: به جلو و عقب، بالا و پایین نگاه نکن؛ بلکه به عمق این موضوع در دامن خود توجه کن.

هوش مصنوعی: هر در را که می‌زنی، به دنبال چیزی بگردی، اما در این خانه تنها یک روزنه وجود دارد و بیشتر از آن چیزی نیست.

هوش مصنوعی: دست و پا زدن در شرایط سخت و بی‌نظمی، فقط به آشفتگی می‌انجامد. پس بهتر است که آرامش خود را حفظ کرده و به جای کارهای بیهوده، به راه حل‌های واقعی فکر کنیم.

هوش مصنوعی: نردبانی که به عالم غیب و نا محسوس می‌رسد، از دامن تو شروع می‌شود و تا جایی درون جیب تو ادامه دارد.

هوش مصنوعی: سخن را برای خود راحت بگو و در بین حرف‌هایت، دیگران را درگیر نکن.

هوش مصنوعی: تا وقتی که از این داستان عجیب خبری نداری، بهتر است بشنوی که بایزید چه سخنی گفته است.

هوش مصنوعی: اگر من از پوستم رها شوم، او همان من است و من او هستم، تنها یک وجود هستیم.

هوش مصنوعی: مرد دانا و آگاه می‌داند که در درون خود هیچ وجودی جز خداوند ندارد.