هوش مصنوعی: این مثال را با دقت درک کن و فقط به سطحی نپرداز. باید عمق آن را با تمام وجود بفهمی.

هوش مصنوعی: درخت هرچند که شاخه‌ها و میوه‌های زیادی داشته باشد، اما تنها زمانی ارزش واقعی و فایده‌اش مشخص می‌شود که میوه‌اش به کار بیاید و به ثمر برسد.

هوش مصنوعی: نفس انسانی به گونه‌ای است که ریشه‌هایش به زمین و شاخه‌هایش به آسمان متصل است.

هوش مصنوعی: بدن را از دنیا بگیر و روح را از آخرت. یعنی برای زندگی در دنیا به بدن نیاز داری اما برای رشد و کمال روحانی، باید به آخرت توجه کنی.

هوش مصنوعی: تو باید به دقت توجه کنی که آنچه بدن را زنده نگه می‌دارد، قلب است و قلب تو مانند جان و روح تو اهمیت دارد.

هوش مصنوعی: من هیچ چیز دیگری برای گفتن ندارم و اگر بخواهم خودم را نشان دهم، برایم ضرر خواهد داشت.

هوش مصنوعی: اگر من رازهای پنهانی را که در دل دارم، بیان کنم، این کار همچون کفر به نظر می‌رسد. پس بهتر است که این حقیقت را بپذیریم که گفتگو درباره این اسرار نادرست است.

هوش مصنوعی: من حرف‌های زیادی از تو شنیدم، اما خودم چیزی نگفتم، چون هنوز به مانند میوه‌ای نارس بود که نیازی به بیانش نیست.

هوش مصنوعی: هر کاری در زمان مناسب خود انجام می‌شود و وقتی که آن زمان فرا برسد، به راحتی می‌توان به آن دست یافت.

هوش مصنوعی: این میوه هنوز نرسیده و ناپخته است و اگر آن را از درخت بچینم، کار درستی نیست.

هوش مصنوعی: با ظرافتی خاص، مفهومی را بیان کردم که تنها افرادی که درک و عقل کافی دارند، می‌توانند به عمق آن پی ببرند.