سیف فرغانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آنی که منورست آفاق از تو</p></div>
<div class="m2"><p>محروم بماندم من مشتاق از تو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>این محنت نو نگر که در خلوت وصل</p></div>
<div class="m2"><p>تو با دگری جفتی و من طاق از تو</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 7282 - سیف فرغانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۱

شمارهٔ ۲۲

آنی که منورست آفاق از تو
محروم بماندم من مشتاق از تو
این محنت نو نگر که در خلوت وصل
تو با دگری جفتی و من طاق از تو

هوش مصنوعی: این شعر احساس دلتنگی و محرومیت از معشوق را بیان می‌کند. شاعر از عشق و وصالی که می‌خواهد، اما در شرایطی سخت و تنهایی به سر می‌برد سخن می‌گوید. او احساس می‌کند که معشوق به کس دیگری تعلق دارد و او تنها و مشتاق باقی مانده است.

شمارهٔ ۲۰

شمارهٔ ۲۱

هوش مصنوعی: درست زمانی که نور وجودت همه جا را روشن کرده، من از آن بی‌نصیب مانده‌ام و به شدت مشتاق دیدارت هستم.

آنی که منورست آفاق از تو

محروم بماندم من مشتاق از تو

هوش مصنوعی: این درد جدید را ببین که در تنهایی وصال تو، با کس دیگری هم‌نشین هستی و من از تو بی‌بهره‌ام.

این محنت نو نگر که در خلوت وصل

تو با دگری جفتی و من طاق از تو

شمارهٔ ۲۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها