هوش مصنوعی: ای کس که از زیبایی تو شرمنده است، تو همچون ماهی کامل درخشان و روشنی بخش هستی و سایهٔ تو بر همه موجودات افتاده است.

هوش مصنوعی: هیچ چیزی جز چهره تو زیبا و قابل دیدن نیست و هیچ غذایی جز غم تو مجاز برای خوردن نیست.

هوش مصنوعی: اگر لب‌های سرخ تو بر لبهٔ جام بوسه بزنند، شهد شیرین جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: از گفتار تو به قدری لذت بردم که زبانم شیرین و خوشایند شد، مثل طعم شکر.

هوش مصنوعی: از در تو، ستایش و تعریف می‌آید و از لب‌های تو، دعا و آرزو برای خیر و نیکویی شنیده می‌شود، در حالی که نفرین و ناسزا از دیگران به می‌رسد.

هوش مصنوعی: چشمان تو مانند پسته‌ای هستند که خنده‌اش از پوستش بیرون می‌زند، مانند بادام.

هوش مصنوعی: من پولی ندارم که برایت هزینه کنم و مردم حاضر نیستند جانشان را به خاطر وام به خطر بیندازند.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر عشق تو بی‌تاب و اضطراب شده و همچون بادی که از دریا می‌وزد، آرامش را از دست داده است.

هوش مصنوعی: من عشق را به تو پایان دادم و به خاطر این، دیگر نماز را با سلام شروع نکردم.

هوش مصنوعی: عاشق تو به هیچ چیز دیگری نیاز ندارد و تنها به عشق تو وابسته است؛ او حتی به وسیله‌ای ساده مانند چوب هم راضی نیست.

هوش مصنوعی: جان و دل من به خاطر زیبایی‌های ابروی تو همچون امامی که به محراب نماز می‌ایستد، خضوع و تعبد پیدا کرده‌اند.

هوش مصنوعی: گروهی ایستاده‌اند و من در پشت آن‌ها قرار دارم، تا به خاطر سرزنش‌ها و ملامت‌ها ضربه بخورم.

هوش مصنوعی: این شعر اشاره به بی‌نوری و تاریکی دارد که در absence نور خورشید احساس می‌شود. هنگامی که خورشید وجود ندارد، بر روی ماه مانند یک آینه، زنگار و کدورت نمایان می‌شود و نشان‌دهنده حالتی غمگین و سرد است. به طور کلی می‌توان گفت که این تصویر به نوعی ناپایداری و فقدان نور و روشنی در زندگی اشاره دارد.

هوش مصنوعی: از چهره و لب‌های تو، زیبایی و شادی گل و غنچه را نشان دادند.

هوش مصنوعی: ای تو که با لطف و زیبایی‌ات در میان مردم به خوبی شناخته شده‌ای.

هوش مصنوعی: در شب‌ها مانند ماه کامل می‌درخشد و در روزهای عید مثل جشن و شادابی است.

هوش مصنوعی: در میان چمن، در حالی که خبری از گل زیبا نیست، ما همچنان به یاد تو هستیم، مثل بلبلی که در صبح زود و بی‌صدایی آواز می‌خواند.

هوش مصنوعی: ای درد و غم تو، بر دوستان و نزدیکان، مثل رحمت و نعمت عمومی در بهشت است.

هوش مصنوعی: دانهٔ خال تو، آن نقطه سحرآمیز است که روح را به دام می‌اندازد.

هوش مصنوعی: عاشقی که معشوقش مانند تو باشد، باید در عشق خود تا آخرین حد ممکن تلاش کند و به خاطر این عشق همه چیزش را به خطر بیندازد.

هوش مصنوعی: کشور مثل مصر به یک مرد بزرگ و بااستعداد نیاز دارد که مانند یوسف درخشان و باهوش باشد.

هوش مصنوعی: به خاطر آن چهره‌ای که رنگش مثل لاله‌ی سرخ است، رنگ‌پریده و سیاه‌رو می‌شود و بدنش به سفیدی گل درمی‌آید.

هوش مصنوعی: ای که نام تو را مانند طوطی تکرار می‌کنم، نوشته‌هایم تحت تأثیر ذکر تو قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که چهره گل‌گون تو را ندیده‌ام، هیچ‌چیزی برای گفتن و آهنگ کلامم نداشته‌ام.

هوش مصنوعی: تا زمانی که از عشق تو نمی‌میرم، مانند مگس بر گرد شهد نمی‌نشینم و اصرار نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: به خاطر وجود تو، خدا را سپاس می‌گویم که نطفه را در ناحیه کمر و جنین را در رحم قرار داده است.

هوش مصنوعی: عالم و آسمان به ستایش تو مشغول است و اجرام آسمانی نشانه‌ی عظمت تو هستند.

هوش مصنوعی: عجب نیست اگر مانند سیف فرغانی، نویسندگانی که به تو مدح می‌گویند، افراد نیکوکار و بزرگوار شوند.