هوش مصنوعی: ای پسر، در دنیا غمگین نباش و به ظاهر شادی نکن. بنده‌ی خدا باش و از اندوه در دل خود نگه‌داری نکن.

هوش مصنوعی: به سفر برو از شام به سمت مکه و شهر ثمود را مشاهده کن که چگونه منزل‌های خود را بنا کردند، ولی مثل قوم عاد به ساخت‌وساز نپرداز.

هوش مصنوعی: ای کسی که برای من در دنیا زحمت کشیده‌ای، اگر خود را به من نشان ندهی، پس بگذار که دیگران هم از وجود تو بهره‌مند نشوند.

هوش مصنوعی: اگر روزگار آنچه را که از توست بگیرد، دستت را بگشا و ببخشای، و چیزی را که به تو داده‌اند، از خود نگیر.

هوش مصنوعی: بهتر از مرتبه‌های بالا در زمان بخشندگی من زیر سایه هیچکس و در خانه‌های معمولی نمان.

هوش مصنوعی: دارایی و مقام از این روست که خیری به دیگران برسانی، چون به سراغ کعبه نروی، شتر و بار را نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: برو و راهی برای هموار کردن زندگی دیگران فراهم کن و به نیازمندان کمک کن. از کسی که چیزی از تو نمی‌خواهد نیز چیزی نستان.

هوش مصنوعی: هرگز فرزندان تو بعد از تو غم تو را نخورند، پس به شادی بپرداز و در دل خود برای فرزندان احساس غم نکن.

هوش مصنوعی: مال شیرین و تو خسرو و فرهاد در فقر به سر می‌برد. فرهاد به سوی شیرین می‌آید، پس باید از فرهاد کم نکنی.

هوش مصنوعی: من به تو نکات زیادی می‌آموزم، اما بی‌دلیل به استاد ایراد نگیر و از او نکته‌ای نگیر.

هوش مصنوعی: اگر سیف فرغانی در شعرش پند و نصیحتی می‌دهد، به نصیحت او گوش کن و شعرش را بی‌اهمیت نگذار.