هوش مصنوعی: ای پسر، از انسان‌های زمان خود احتیاط کن و از این محله و خانه عبور کن و به جای دیگری برو.

هوش مصنوعی: در تو، نگاه‌های مردم مانند تیر دشمن است، بنابراین باید چاقو را به‌دست بگیری و برای دفع آن، سپر آماده داشته باشی.

هوش مصنوعی: اگر تو راه شیرجه زدن در این دریای پر از حرف‌های بی‌محتوا را نمی‌دانی، بهتر است که به جستجوی واقعیات و حقیقت‌ها نروی و خودت را در زرق و برق بی‌ارزش‌ها گرفتار نکنی.

هوش مصنوعی: اگر تو آن شخص مورد نظر نیستی که بتوانی به درستی به تفسیر و معناهای عمیق زندگی و جهان بپردازی، بهتر است خود را به زیبایی‌های این جهان بس-pذاری.

هوش مصنوعی: اگر آتش ناشی از لطف الهی برافروخته شود، تو که دل شکسته‌ای، باید به پیش او بروی و خود را در آغوش او بیاندازی.

هوش مصنوعی: اگر محبوب تو، از انگشتری که دارد، محبتش را نشان دهد، تو هم مانند شمع و خورشید، محبت و زیبایی او را با تمام وجود بپذیر.

هوش مصنوعی: پاهایت را بر فراز آسمان بگذار و مانند خورشید، تمام جهان را زیر نظر داشته باش.

هوش مصنوعی: وقتی دل تو در دام عشق گرفتار شد، مانند مرغی که پرهایش سوخته، نمی‌توانی از دست آن رهایی پیدا کنی.

هوش مصنوعی: وقتی که فرصت خوشبختی را به دست آوردی، باید با دعا و خلوص نیت در ساعات سحر به سوی آن تلاش کنی.

هوش مصنوعی: وجود با ارزش تو همانند مغز دانه‌ای است که در درون خود حیات و معنا دارد. باید با تلاش و کوشش، موانع را از پیش رو برداری و به جوهره ی وجودت دست یابی.

هوش مصنوعی: زمانی که سر تو تحت کنترل یک راهنما نیست، باید همه اعضای خود را برای شروع سفر آماده کنی.

هوش مصنوعی: از این مشکلات و سختی‌ها بگذر و به بلندی‌های جوهر و نیتت توجه کن. همه چیز در این دنیا بالا و پایین دارد، پس این تند و کندی‌ها را در نظر بگیر و تلاش کن.

هوش مصنوعی: صداقت ابوبکر را در دل خود پرورش ده و همچون علی با قاطعیت عمل کن، تا بتوانی مانند عمر بر جهان تسلط یابی.

هوش مصنوعی: ای سیف، رو و جانت را فدای عشق کن و دل معلقت را به آرامش برسان. دامن معشوق را به دست پیروزی بگیر.

هوش مصنوعی: اگر در اعمال خود نقصی را ببینی، باید بدان‌که دل تو مانند دریای بزرگ است و هنر و دانش را در آن بیابید.