هوش مصنوعی: گفتند وقتی که زیبای ما نمایان شد، ماه و خورشید هم از ما دوری کردند و ما به فراموشی مشغول شدیم.

هوش مصنوعی: در چشمان اراده و تلاش من، تصویر تو مثل یک عروس زیبایی خود را به نمایش می‌گذارد و زیبایی‌ات مانند یک تابلوی نقاشی بر دست قدرت نمایان است.

هوش مصنوعی: اگر بلبل صدا و ادبیات من را می‌دانست، سال‌ها می‌توانست از زیبایی و وصف تو بگوید.

هوش مصنوعی: زبان‌آموزی که به قواعد زبان مسلط است، پس از دیدن زیبایی چهره‌ات، به وضوح و درستی در بیان و بیانگری چهره‌ات مشغول می‌شود.

هوش مصنوعی: عقل کامل و پخته چون از درخت شرع ببارد، مانند شاخه‌ای است که از عالم وظیفه و مسئولیت پرثمر می‌شود.

هوش مصنوعی: تا وقتی که زیبایی صورت تو را ببیند، تمام حسرت‌ها و آرزوهای درون انسان مانند نارنجی که پر از دانه باشد، ظهور می‌کند.

هوش مصنوعی: از عشق تو، چهره‌ام چون طلا زرد شد و از خجالت روی تو، صورت‌ام مانند گل سرخ در بهار blossomed.

هوش مصنوعی: اگر باد، خاک کوی تو را به سمت باغ ببرد، بر روی گل‌ها رد پای گیاه ریحان خواهد شد و غبار آنجا را فرا خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: بوسه‌ای که از لب‌های تو به دست می‌آید، شبیه شهد شیرین است. چرا که زیبایی و پاکی لب‌های تو مانند موم نرم و لطیف است.

هوش مصنوعی: در مسیر رسیدن به خوشبختی، دل با احساسات و آرزوهایش، مانند خارهایی که در گلستان هستند، با موانع و مشکلاتی روبرو شده است که راه را برای او دشوار کرده‌اند.

هوش مصنوعی: فراق و جدایی مانند ماری است که سخت و دردناک است، و آرزوی وصال و نزدیک شدن به معشوق به مانند گنجی است که از دید امید پنهان شده است.

هوش مصنوعی: بیچاره کسی که به مواد مخدر معتاد شده و از آن رنج می‌برد؛ خارج کردن مهره از دهان مار کار آسانی نیست.

هوش مصنوعی: ای قسمت، ای سرنوشت! لطفاً قدم‌های خود را کنار بزن تا من بتوانم به باغ وصال بروم و کنار آن را از گل‌ها پر کنم.

هوش مصنوعی: وقتی افسوس و اندوه تو بر دلم نشسته، چشمانم مانند گوشواره‌ای پر از اشک شده است.

هوش مصنوعی: ما به خاطر عشق و ارادت به تو، شب‌ها بی‌خواب تا صبح در انتظار دیدارت بودیم.

هوش مصنوعی: درد و سوزی در دل دارم و اشک‌هایم به یاد آنها بر چهره‌ام ریخته است. این حالتی شبیه به شمع دارم که در گرما و نور می‌سوزد و به آرامی همچنان پابرجا می‌ماند.

هوش مصنوعی: از آن آتشی که در دل من افروخته‌ای، می‌ترسم که با نفس کشیدن من، این شراره‌ها به گلویم بیفتد و مرا به خطر اندازد.

هوش مصنوعی: من ادعای عشق کردم، اما نمی‌دانستم که این واژه کم است و معناهایش بی‌نهایت زیاد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که هرچند بلبل فقط یک موجود است، اما به خاطر زیبایی و صدای دلنوازش هزاران نام و لقب دارد. در واقع، این بیانگر آن است که هر چیز زیبا و ارزشمند هرچقدر هم که ساده باشد، از ابعاد مختلف و با دیدگاه‌های گوناگون می‌تواند مورد ستایش قرار گیرد و برای آن ویژگی‌های مختلفی برشمرده شود.

هوش مصنوعی: ما از کجا به عشق تو رسیده‌ایم و عشق تو از کجا به وجود آمده است. هیچ مگسی نمی‌تواند ببیند که عنقا (پرنده‌ای افسانه‌ای) چگونه شکار می‌کند.

هوش مصنوعی: عشق ویژگی‌هایی دارد که نمی‌توان به سادگی درباره‌اش صحبت کرد، چرا که اسرار آن پنهان و نشانه‌هایش قابل مشاهده است.

هوش مصنوعی: در جایی که عشق حاکمیت خود را نشان می‌دهد، نه قوانین دینی وجود دارد و نه عقل و منطق اهمیت پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: عشق تو مانند کسی است که پاهایش را به طناب بسته است و چون به بالای دار می‌رسد، تبدیل به حلاج می‌شود و به عالم بالاتر صعود می‌کند.

هوش مصنوعی: خواستار وصال تو بودم و در دعا از عزت تو گفتم که با تلاش و اراده به دست نمی‌آید، زیرا که مصیبت‌ها بر اختیار انسان غلبه می‌کند.

هوش مصنوعی: هرگز اجازه نده که زبان تو همچون شمشیری در نیام بماند یا پرچم کلامت را به شکلی دیگر به اهتزاز درآور.

هوش مصنوعی: به مانند سر شتری که به سمت بالا می‌نگرد، چرا لحظه‌ای به سمت پایین نمی‌نگری؟ این شتر را باید کنترل کرد و مهار کرد.

هوش مصنوعی: هرچند در عشق تو سختی‌هایی را تجربه کرده‌ام، اما این مسیر دشوار است. ای سوار، پس حیوان را به درستی کنترل کن.

هوش مصنوعی: شعر و معنای خالص تو مانند یک باغ خوشگوش و پر از نغمه است، که لطافت آن مثل ابریشم نازک و نرم است.

هوش مصنوعی: گویا سخنرانان به زودی از این راز پرده برمی‌دارند، بنابراین در بیان صحبت‌های خود احتیاط کن و شتاب نکن.

هوش مصنوعی: به خاطر رحمت و لطف آن کتاب، این نعمت را در نظر بگیر که هیچ چیزی دلخوش کننده‌تر از داستان وصل و جدایی معشوق نیست.

هوش مصنوعی: سپس به دست رحمت، با تضمین این دو بیت، در زمره‌ی شعراین شبه، به مانند یک شاهکار قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: تو که تحت تاثیر دوری و جدایی هستی، مانند سازی که ناله‌اش در زیر باران به گوش می‌رسد، صدایت را بلند کن و احساساتت را بیان کن.

هوش مصنوعی: ای وصلی که چاره‌ای جز آن نیست و مرا از صبر و آرامش بی‌نصیب کرده‌ای، و دوری‌ات که به ظاهر آرام به نظر می‌رسد، مرا از آرامش گرفته است.

هوش مصنوعی: اگر فقط یک لحظه به دوری تو فکر می‌کردم، به خاطر ترس از جدایی، دل و جانم به شدت آشفته می‌شد.

هوش مصنوعی: اکنون تو از من فاصله داری و من بدون تو زندگی می‌کنم. چه دردآور است که انسان در زمانه‌ای به سر می‌برد که چنین احساسی را تجربه می‌کند.